Rijkste familie op aarde
- Paul van Schaik
- 27 apr 2014
- 8 minuten om te lezen
De rijkste familie op aarde. Met die lui zou ik dolgraag van gedachten wisselen. Als je over de Rothschild's op internet leest blijken het slechterikken.van de gevaarlijkste soort. Behalve op hun eigen Rothschildt familiesite.Volgens die informatie gelooft de familie in samenwerking, sociale ontwikkeling en het bewaken van schone kunsten. Een sobere site, met spaarzame tekst..Als de algemene opinie juist is bestuurt de familie aan het hoofd van de illuminatie stiekem de wereld. De pennen zijn gedrenkt in afgunst. Mijn stelling is dat als ze de wereld in de schaduw besturen, ze dat uitstekend doen. De verantwoording die ze dragen is onvoorstelbaar groot. Die loopt in de pas met hun inkomen. Om mijn stelling te verduidelijken voorzie ik een willekeurig, afgunstig stuk over de familie Rothschild van opmerkingen. Het is geschreven door John Dirks. Hoewel ik mij afvraag of hij wederhoor heeft gepleegd, leg ik mijn vertrouwen voor wat dat betreft in zijn journalistieke handen. Dat hij moorden aan de familie toeschrijft, waarvoor ze bij mijn weten nooit zijn aangeklaagd, laat ik echter voor zijn rekening.Het artikel Voor iedereen op aarde 70 miljoen als Rothschild zijn vermogen deelttrof ik aan op de site: gewoon-nieuws.nl. Het beweert alsvolgt:Wanneer het geschatte vermogen $490.000.000.000.000.000,- (vierhonderdnegentigduizend triljoen dollar) van de bankiersfamilie “De Rothschild” onder de wereldbevolking verdeeld zou worden, dan zou iedere wereldburger 70 miljoen dollar ontvangen. Dit is een astronomisch bedrag die het voorstellingsvermogen vér te boven gaat. Zo verschrikkelijk veel geld kan onmogelijk in één mensenleven bij elkaar worden geharkt. Het lijkt zelfs onmogelijk dat zoveel familiebezit opgebouwd kan worden over een aantal generaties. Toch heeft de Rothschild familie dit huzarenstukje geleverd in nog geen tweeënhalve eeuw.De redactie van gewoon-nieuws.nl maakt de bron en de berekening van dit vermogen drie dagen later bekend:Als uitgangspunt voor dit enorme vermogen is $ 6 miljard dollar genomen waar de Rothschild familie volgens Frederick Morton (officiële biograaf van de familie) in 1850 over beschikte. Dit bedrag is omgerekend met een investeringsgroei van 8% over 150 jaar met als resultaat $ 491,409.triljoen. (internationaal worden er verschillende waarden aan een triljoen gegeven,wij hebben gekozen voor de goedkoopste variant, nl. een 1 met 12 nullen)De stamvader van de Rothschild familie werd in 1744 in Frankfurt (Duitsland) geboren als Mayer Amschel Bauer. De vader van Mayer was de Asjkenazische Jood Moses Amschel Bauer, goudsmid en in het bezit van een pandjeshuis. Toen Moses Bauer overleed nam Mayer het pandjeshuis over van zijn vader en begon van daaruit zijn imperium op te bouwen. Boven het pandjeshuis van de oude Bauer was een rood schild geplaatst die op de kleine Mayer Amschel veel indruk maakte. Toen hij op latere leeftijd in contact kwam met de hoge adel en daar als goudhandelaar zaken mee ging doen liet hij de familienaam Bauer veranderen in Rothschild.Papieren goud en fractioneel bankierenAls goudhandelaar en goudbewaarder brachten de rijken en de adel hun goud bij Rothschild en kregen hiervoor een document als bewijs van het gewicht in goud wat in bewaring was afgegeven. Al spoedig gingen die documenten een eigen leven leiden en werden deze gebruikt om financiële transacties te doen zonder dat het goud de kluizen van Rothschild hoefde te verlaten. De sluwe (slimme) Mayer Amschel merkte al gauw dat het bij hem in bewaring gegeven goud zelden of nooit werd opgeëist, omdat deze documenten als een soort van bankbiljetten gingen functioneren waarmee de transacties betaald werden. Men vertrouwde er volledig op dat, wanneer een document werd ingeleverd, het op het document vermelde gewicht in goud zou worden meegegeven. Dit bracht hem op het idee om het bij hem in bewaring gegeven goud uit te gaan lenen aan derden die hem hiervoor een rentevergoeding moesten betalen. Zodoende werd hij de eerste bankier die het ‘papieren goud’ introduceerde en het fractioneel bankieren in praktijk bracht.Obsessie voor centrale bankenMayer Amschel Rothschild kreeg vijf zonen en vijf dochters. Zijn vijf zonen stuurde hij naar vijf belangrijke Europese steden die alle vijf belangrijke posities in de bankierswereld bemachtigden. De belangrijkste van de vijf zonen was de naar Londen gestuurde Nathan Mayer Rothschild. Gedreven door het succes van zijn vader werd hij geobsedeerd door de wens een centrale bank op te richten met het recht om geld te mogen creëren. Als voorbeeld had hij de “Bank of England” die in 1694 werd gesticht als de bankier van de Britse regering onder het koningschap van Willem III, koning van Engeland en stadhouder van Holland, Zeeland, Utrecht, Gelderland en Overijssel. In 1688 werd Willem III de Engelse troon beloofd als hij de heersende bankiers het recht gaf om geld te creëren. Zijn twijfel hierover werd weggenomen doordat hij tegen 8 % rente zoveel mocht lenen als hij wilde en de bankbiljetten het opschrift kregen “The Bank of England – redeemable (inwisselbaar tegen) in Gold or Silvercoins”. In 1694 werd de Bank of England (BoE) gesticht, die op haar beurt weer een voorbeeld werd voor de banken op het continent. Het brein hierachter was William Patterson; een vooraanstaand bankier. Hij stemde er in toe de koning te voorzien van goud uit zijn eigen bankreserve en papiergeld, om zodoende de enige bankier te worden van de Engelse schatkist. Zodoende werd de Bank of England een privé-onderneming. Nathan Mayer Rothschild kwam in 1814 in het bezit van de Bank of England toen hij de verantwoording op zich nam om de vrede in Europa te bewaren tijdens de val van Napoleon Bonaparte en de zeggenschap kreeg over de totale Engelse economie inclusief de Bank of England. Uit die tijd stamt zijn gezegde: “Give me control of a nation’s money, and I care not who makes the laws”.Machthebber van de wereldHierna hebben de nazaten van de Rothschild familie niet stilgezeten en zijn, samen met hun bancaire vrienden, gestaag in het bezit gekomen van bijna alle centrale banken in de wereld, waaronder ook de Amerikaanse Federal Reserve System in 1913. Met hun uit het niets tevoorschijn getoverde geld kopen zij staatsobligaties op van alle landen ter wereld waardoor de overheidsschulden mondiaal inmiddels zo hoog zijn opgelopen dat deze nooit meer kunnen worden terugbetaald. Op 1 januari 2012 bedroeg de totale globale buitenlandse schuldeen miljoen keer een miljard dollar. Als geweten is dat het proces van renteontvangsten al 250 jaar lang aan één stuk door dag in dag uit richting centrale bankiers gaat en we tellen ook de renteontvangsten uit de particuliere sector hierbij op dan komt het duizelingwekkende vermogen van de Rothschild bankiers in een meer geloofwaardig perspectief te staan.De schrijver John Dirks oordeelt vervolgens dat de machtspositie van ‘de bankiers’ buiten alle proporties is geraakt en dat zij zich geen zorgen meer hoeven te maken over wie de wetten maakt. Of die machtspositie buiten alle proporties is geraakt zou ik aan de lezer van het artikel willen overlaten. Dat de De Rothschilds, die Dirks over een kam scheert met alle bankiers, zich geen zorgen meer hoeven te maken over wie de wetten maakt, kan kloppen. Wat niet wil niet zeggen dat ze zich geen zorgen maken. Ze zijn gewild (of ongewild) in die positie terecht gekomen en wat weet Dirks van de zorgen van machthebbers? Alles wijst er op dat ze hun verantwoordelijkheid nemen en regeringen in de luwte adviseren. Je zorgen maken over de volledige mensheid…dat gaat mijn voorstellingsvermogen dan weer te boven. In de alinea die volgt neemt Dirks de lezer mee op een romantische rit door een soort moreel Jurassic Park.Voor de vele misdaden die de afgelopen decennia door de bankiers zijn gepleegd is er letterlijk niet één van in de gevangenis terechtgekomen. Zij zijn de grootste schuldeisers ter wereld en laten de bevolking van complete landen in armoede creperen. Ondertussen plunderen (bail in Cyprus, Griekenland) en frauderen (Libor) de bankiers en hun politieke lakeien er nog steeds naar hartenlust op los en wordt alle welvaart die de afgelopen 100 jaar met bloed, zweet en tranen is verkregen opgeofferd aan de schathemelrijke particuliere eigenaars van de banken c.q. centrale banken.De bankiers ziet Dirks hier als het Kwaad. Terwijl De bankiers een fantastische service leverden. Ze hebben de mensen die daar het geld niet voor hadden, geholpen om in fantastische huizen te wonen en in mooie auto’s te rijden. Deze Kwaden laten volgens hem de bevolking van complete landen in armoede creperen. Wiens verantwoordelijkheid is dat? Ten eerste van die armen zelf. Ze nemen nauwelijks initiatief om hun problemen op te lossen en in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Afrika verkeert bijvoorbeeld in een permanente staat van stammenoorlog, wat dateert van voor de blanke overheersing. Deze inboorlingen met die schitterende botjes in hun neus laten geen kans onbenut elkaar de harses in te slaan. Jouw grond, mijn grond, dat verhaal. Wellicht doelt de schrijver op andere mensen. Hij heeft het in zijn stukje over De Bevolking. Hij suggereert een vrome groep van Goeden. Een soort Goed dat neigt naar slachtoffers, hulpbehoevenden of zwakkeren. Hoe het in Griekenland en Libor precies zit?Geen idee. Maar om De Bankiers er de schuld van te geven dat het daar niet goed gaat, is wel heel kort door de bocht.Wie geef je er ‘de schuld’ van dat mensen liever Coca Cola kopen dan een drie keer goedkoper merk cola van dezelfde kwaliteit? Of een mobiele telefoon kopen in plaats van eten. De welvaart die de afgelopen honderd jaar met ‘bloed, zweet en tranen’ is verkregen danken we aan het kapitalistisch systeem dat is gebaseerd op begeerte, concurrentie en …banken.Dirks gaat, hopelijk per ongeluk, ook voorbij aan het gebrek aan vertrouwen tussen mensen onderling. En dat de woede die de mensen voelen voor de bankiers zich net zo goed op zichzelf zou mogen richten. Op hun eigen hebzucht, de ware veroorzaker van de kredietcrisis. Hij nu zou hier graag een bankier voor in de gevangenis opsluiten. Een zondebok aanwijzen, als het ware. Wel efficienter dan alle hebzuchtigen vastzetten, want dan zouden complete steden tot penitentiaire inrichtingen moeten worden omgebouwd.Evelyn Robert de Rothschild. Bron: gewoonnieuws.nlDirks draaft door:Ondanks de schulden die zij uit hebben staan wentelen zij zich in een rijkdom die zijn weerga niet kent. Niet zo verwonderlijk natuurlijk omdat zij voor de schulden, die voor ons angstig reëel zijn, zelf geen cent hebben hoeven investeren. Dirks ergert zich er aan dat ze hun rijkdom vergaarden dankzij zakelijke slimheid. Zijn vooroordeel bestaat er uit dat je hard zou moeten werken om geld te mogen verdienen. Hij vergeet, als velen, dat in de westerse samenleving het dragen van verantwoordelijkheid wordt beloond met geld. Dirks zou een directeur van een schoonmaakbedrijf het liefst een emmer en een dweil in de handen drukken.Verder verdwaalt hij: Deze uit het niets getoverde geldstroom levert hen al 250 jaar lang dag in dag uit astronomische rente inkomsten op en (in wat nu volgt overschrijdt Dirks alle journalistieke en morele wetten) iedereen die deze particuliere geldcreatie aan de kaak stelt wordt vakkundig uit de weg geruimd. (moord op …., mislukte aanslag op …. , moord op … en moord op President …)De verzachtende omstandigheden voor de schrijver zijn dat hij mogelijk de publieke opinie verwoordt. Maar iemand voor moordenaar uitmaken zonder daar bewijs voor te leveren en diegene met volledige naam in de krant….Het is gewoon niet beschaafd. Zijn dramatische ontknoping is wel weer smullen. Hij roept vanaf zijn iPad, onder het genot van een kopje koffie en een worteltaartje, op tot een heuse revolutie:Is dit nou echt wat de mensheid wil? Het recht op geldcreatie en de revenuen ervan behoren toe aan het volk en niet aan een kleine kliek van ‘elite’ en criminele private bankiers. Wordt het geen tijd dat we ons eens achter de oren gaan krabben en het heft in eigen hand gaan nemen?En eens over onszelf gaan nadenken, wil ik daar aan toevoegen. De oplossing van Dirks getuigt alvast van weinig regerend talent. Hij heeft bedacht om het vermogen van De Rothschilds te verdelen over het volk. Lekker gers! Het is heel zijn geld niet. Maar los daarvan, iedereen 70 miljoen. Zeg ik: Iedereen z’n eigen atoombom. Alles opgelost. Voor eeuwig.
Komentarze