In de hemel
- Paul van Schaik
- 3 mei 2016
- 1 minuten om te lezen
En zo vreemd is het niet als je de foto bekijkt, dat je daar aan gene zijde zo bleef aandringen.
‘Papa ik wil naar de hemel.' 'Mag ik naar de hemel?' 'De hemel, de hemel, de hemel…!’ stampvoette je met je virtuele laarsjes. Dat je die dag bent vergeten?! het beslissende moment...Dat het mocht. Eindelijk!
Daar ging je. Hoog. Schitterend. Je cirkelde nog een aantal rondjes. Puur om te genieten. Nog mooier dan je had verwacht. Waren dat nu wolken? Je zweefde en zweefde, tot je de kans kreeg...Jouw eigen geboortekanaal.... Yes! ... Deelnemen aan HET gematerialiseerde feest. De game der games. Eindelijk weg uit die virtuele flauwekul, die eindeloze gedachtewereld. De hemel in: Aarde. Met een echt pak aan, een lijf. Voelen. Warmte, koude. Ruiken. Eten. Drinken. Vrijen. De top!

Comments